List do Ministerstwa ds. Kultury i Szkolnictwa Regionu Bawarii (21.01.08)
Aktenzeichen: 04/I/08
für Unterricht und Kultus
Regierung von Oberfranken,
Herrn Reinhold Rogen,
Regierungsschuldirektor
Als Abgeordneter bei dem Ausschuss für die Freiheiten und Rechte der Bürger, Justiz und innere Angelegenheiten wende ich mich mit der Bitte sich mit der schwierigen Situation von 17-jährigem Oliver Palmer, wohnhaft in Bayreuth, stehender unter der Gerichtsbarkeit des Jugendamtes in Bayreuth, vertraut zu machen, sowie mich über die vorgenommenen Maßnahmen für die Verbesserung der Lebensverhältnisse des Jungen zu informieren.
Oliver besitzt polnische und deutsche Staatsangehörigkeit und seit der Geburt leidet er an tiefe Hypakusis. Bis dem 6. Lebensjahr wurde bei ihm während seines Aufenthaltes in der BRD kein Gehörfehler diagnostiziert. Erst die Untersuchungen, die bei seinem Aufenthalt in Polen durchgeführt wurden, ließen eine umfangreichere Diagnose des allgemeinen Gesundheitszustandes des Jungen feststellen. Außer dem Gehörfehler leidet er an tiefen Herzfehler, deshalb sollte er nach der Meinung von Ärzten dem zusätzlichen Stress und der psychischen Belastung nicht ausgesetzt sein.
Wie ich von Frau Elżbieta Palmer erfahren habe, der Muter von Oliver, ist der Junge seit der Rückkehr nach Deutschland (das passierte, als Oliver die 3. Klasse der Grundschule besucht hatte) wegen seines Gesundheitszustandes und der nationalen Abstammung schikaniert und diskriminiert. Das erste Anzeichen der Abneigung dem Jungen gegenüber war die Ablehnung des rechtlich garantierten Deutschkurses. Nach der Bewertung der Kenntnissen des Jungen, der wegen des ersten Fehlers schwach die Sprache kannte, wurde Oliver in die Sonderschule für Geistigbehinderte eingestuft. Weitere psychologische Tests, die zusätzlich durch Krankheit allzu sehr strapazierte psychische Widerstandsfähigkeit des Kindes belastet haben, und die ihm weitere Herzanfälle verursachen konnten, sollten nur die Einführungsphase bestätigt haben.
Frau Palmer hat auch Untersuchungsergebnisse der polnischen Experten, die von deutschen Behörden nie respektiert wurden (ähnlich, wie zu Gunsten des Jungen ausgefallene Untersuchungen der Experten aus Deutschland), vorgelegt, die bestätigen, dass Oliver eine allgemeinzugängliche Schule besuchen konnte. Oliver war auch einst mit gezwungener psychiatrischer Behandlung, wie es seine Mutter behauptet, gefährdet, gegenwärtig wird er zu weiteren Untersuchungen, die seine berufliche Tauglichkeit prüfen, eingeladen.
Nach der Auseinandersetzung mit den Unterlagen geht deutlich hervor den gezielten Eindruck der Diskriminierung und Schikane des Jungen zu erwecken. Ich möchte Sie darauf höflich hinweisen, dass sich das Europäische Parlament nach der Annahme der schriftlichen Erklärung am 13. November 2007 in der Angelegenheit der „Diskriminierung und des gesellschaftlichen Ausschlusses der Kinder” eindeutig für die Notwendigkeit der besonderen Pflege der Interessen der Kinder mit verschiedenen Dysfunktionen ausgesprochen hat. Es besteht kein Zweifel, dass Oliver eine Fachhilfe für die Überwindung der Schwierigkeiten, die mit tiefer Hypakusis (Schwerhörigkeit) verursacht wurden, benötigt hatte, aber stattdessen wurde er in Abwesenheit zu einem in der Gesellschaft nicht geeigneten Menschen verurteilt.
Ich möchte auch erwähnen, dass die praktizierten Arbeiten von den deutschen Jugendämtern, unter denen Gerichtsbarkeit Oliver bleibt, wurden durch die Europäische Kommission brandmarkt. Am 30. Januar 2007 hat bei der Sitzung des Petitionsausschusses PE, der bis jetzt 250 Beschwerden wegen der Tätigkeit der Jugendämter notiert hatte, der Vertreter der Europäischen Kommission festgestellt, dass sie den Artikel 12 des Gemeinschaftsabkommens verletzten, der sämtliche Diskriminierung wegen der nationalen Angehörigkeit verbietet.
Ich glaube, dass Sie nach der Analyse der oben erwähnten Argumenten eine für Oliver günstige Lösung finden, und falls in der Vergangenheit ein Fehler begangen wurde, findet jetzt der Junge Ruhe und wird er seinen sprachlichen Talent entwickeln können, der bei seinem Aufenthalt in Bonhoefferschule gemerkt wurde. Der Wunsch von Oliver und seiner Mutter wäre die Möglichkeit der Rückkehr des Jungen in die o.g. Schule, und dabei Nachholung des versäumten Wissens in der Schule, sowie Rückkehr ins normale Leben in der Gesellschaft.
Ich hoffe, dass Sie die Situation von Oliver positiv bearbeiten.
/-/ Bogusław Rogalski,
Abgeordneter bei dem Europäischen Parlament
Zur Kenntnisnahme:
1. Stadt Bayreuth Jugendamt, Herrn Christian Hübsch;
2. Sozial- und Schulreferat, Herrn Carsten Hillgruber.
Bruksela, 21.01.2008
Sygnatura: 04/I/08
für Unterricht und Kultus
Regierung von Oberfranken,
Herr Reinhold Rogen,
Regierungsschuldirektor
Oliver posiada obywatelstwo niemieckie i polskie i od urodzenia cierpi na głęboki niedosłuch. Do szóstego roku życia, kiedy przebywał na terenie Republiki Federalnej Niemiec, nie zdiagnozowano u niego wady słuchu. Dopiero badania przeprowadzone podczas jego pobytu w Polsce pozwoliły na postawienie obszernej diagnozy ogólnego stanu zdrowia chłopca. Oprócz wady słuchu cierpi on bowiem na głęboką wadę serca, przez co nie powinien być narażany – zdaniem lekarzy – na dodatkowe stresy i obciążenia psychiczne.
Jak poinformowała mnie p. Elżbieta Palmer, matka Olivera, od powrotu rodziny do Niemiec (stało się to kiedy Olivier uczęszczał do III klasy szkoły podstawowej) chłopiec doświadcza szykan i dyskryminacji ze względu na swój stan zdrowia i pochodzenie narodowościowe. Pierwszą oznaką niechęci wobec niego było odmówienie mu zagwarantowanego prawnie kursu języka niemieckiego. Po ocenie umiejętności dziecka, które w wyniku tego pierwszego błędu słabo znało język, zakwalifikowano Olivera do szkoły dla dzieci upośledzonych umysłowo. Kolejne testy psychologiczne, obciążające dodatkowo nadwyrężoną przez chorobę odporność psychiczną dziecka i narażające go na kolejne ataki serca, miały tylko tę wstępną tezę potwierdzić.
Pani Palmer przedstawiła mi także wyniki badań ekspertów z Polski, które potwierdzają, że Oliver mógł uczęszczać do szkoły ogólnodostępnej, a które przez niemieckie urzędy nie były nigdy respektowane. Podobnie zresztą jak korzystne dla chłopca badania ekspertów z Niemiec. Oliver był także swego czasu zagrożony – jak twierdzi jego matka – przymusową psychiatryzacją, obecnie zaś wzywany jest na kolejne badania, tym razem sprawdzające jego przydatność zawodową.
Po prześledzeniu dokumentacji tej sprawy, trudno oprzeć się wrażeniu celowego dyskryminowania i nękania chłopca. Pragnę przypomnieć, że Parlament Europejski przyjmując 13 listopada 2007r. Oświadczenie Pisemne w sprawie „Dyskryminacji i wykluczenia społecznego dzieci dys-” jednoznacznie opowiedział się za koniecznością szczególnego dbania o interesy dzieci dotkniętych różnego rodzaju dysfunkcjami. Nie ulega wątpliwości, że Olivier wymagał specjalistycznej pomocy w przezwyciężeniu trudności spowodowanych głębokim niedosłuchem, lecz zamiast tego został zaocznie skazany jako nieprzydatny w społeczeństwie.
Pragnę także nadmienić, że praktyki stosowane przez niemieckie Jugendamty, pod których jurysdykcją pozostaje Oliver, zostały napiętnowane przez Komisję Europejską. 30 stycznia 2007r. podczas posiedzenia Komisji Petycji PE, która dotychczas odnotowała 250 skarg na działalność Jugendamtów, przedstawiciel Komisji Europejskiej stwierdził, że łamią one art. 12 Traktatu Wspólnotowego, zakazujący wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność narodową.
Wierzę, że po przeanalizowaniu powyższych argumentów znajdzie Pan korzystne dla Olivera rozwiązanie i nawet jeśli w przeszłości popełniono jakiś błąd, teraz chłopiec odnajdzie spokój i będzie mógł rozwijać talent językowy, zauważony podczas jego pobytu w Bonhoefferschule. Życzeniem matki i Olivera byłaby możliwość powrotu chłopca do tej placówki, a tym samym nadrobienie powstałych zaległości w nauce i powrót do normalnego życia w społeczeństwie.
Liczę, że życzliwie przyjrzy się Pan sytuacji Olivera.
/-/ Bogusław Rogalski,
Poseł do Parlamentu Europejskiego
Do wiadomości:
1. Stadt Bayreuth Jugendamt, Herr Christian Hübsch;
2. Sozial-und Schulreferat, Herr Carsten Hillgruber.